Een zweedsgeorienteerd eiland met veel zweden en die zweten hier gehaktballen van de warmte. We zitten in lowbudget hutjes waar op zich nix mis mee is, ware het niet dat net die ene van ons (de rest ook hoor) net naast het terrein van een lokaal festival ligt. Dat betekent hier dat zo'n beetje elke dag tot een uurtje of 3 s'nachts de zoetgevooisde geluiden van drie verschillende geluidsinstallaties onze retro bamboe slaapkamer annex living binnenstromen. Met als hoogtepunt van de nacht een optreden van de wereldwijd bekende thaise reggaeband "JOB 2 DO". Als hun werk bestaat uit het wakker houden van onschuldige, hardluierende mensen zoals wij, then they're doin' a hell of a job. Maar ik vrees dat ze worden betaald voor het amuseren van een tiental hangjongeren, inclusief rood\geel\groen\zwarte broek met een afbeelding van hun held; Bob Morning, zoals Oren onze helaas te laat gestorven, wietminnende rastafari steevast noemt.
Het resort of beter gezegd: de 6-tal hutjes heten "Strandbaren" en dat staat voor zoiets als: de strandbar! en niet zoals ik eerder dacht voor beren die op het strand leven. Het word gerund door een aantal zweedse jongetjes, die om deze laatste opmerking hard moesten lachen: die hadden ze nog nooit gehoord! en gingen vervolgens vrolijk verder met winkeltje spelen. Niet echt een aanrader maar ach, we waren gewoon te lui om verder te zoeken. We zijn hier ook 2 dagen langer dan gepland gebleven omdat de nieuwe bril van B. via de fabriek moest komen omdat ze de cilindrische oogafwijking van mijn liefste, niet lokaal konden slijpen.
Morgenochtend vroeg vliegen deze vogels heel jetsetterig naar KuL, Maleisie om daarna door te vliegen naar Medan, Sumatra.
Beetje aapies kijken en verder chillen aan Lake Toba, het ijsselmeer van Indonesie maar dan dieper, blauwer, warmer, op grote hoogte en in een vulkaan, zoiets.
We zijn 8 jaar niet in Thailand geweest en het zal waarschijnlijk weer net zolang duren voor dat we er weer komen, zo niet langer, misschien wel nooit meer. Er is veel veranderd, sommige dingen positief, sommige negatief, maar voor de mensen die het land nog niet kennen: GAAAN !!!! NUUU !!! SNELLL !!! (vraag het de mensen die het wel kennen, er bestaan nog een paar stukjes hemel op Thailand.).
Sawa-dii-kap!
Het resort of beter gezegd: de 6-tal hutjes heten "Strandbaren" en dat staat voor zoiets als: de strandbar! en niet zoals ik eerder dacht voor beren die op het strand leven. Het word gerund door een aantal zweedse jongetjes, die om deze laatste opmerking hard moesten lachen: die hadden ze nog nooit gehoord! en gingen vervolgens vrolijk verder met winkeltje spelen. Niet echt een aanrader maar ach, we waren gewoon te lui om verder te zoeken. We zijn hier ook 2 dagen langer dan gepland gebleven omdat de nieuwe bril van B. via de fabriek moest komen omdat ze de cilindrische oogafwijking van mijn liefste, niet lokaal konden slijpen.
Morgenochtend vroeg vliegen deze vogels heel jetsetterig naar KuL, Maleisie om daarna door te vliegen naar Medan, Sumatra.
Beetje aapies kijken en verder chillen aan Lake Toba, het ijsselmeer van Indonesie maar dan dieper, blauwer, warmer, op grote hoogte en in een vulkaan, zoiets.
We zijn 8 jaar niet in Thailand geweest en het zal waarschijnlijk weer net zolang duren voor dat we er weer komen, zo niet langer, misschien wel nooit meer. Er is veel veranderd, sommige dingen positief, sommige negatief, maar voor de mensen die het land nog niet kennen: GAAAN !!!! NUUU !!! SNELLL !!! (vraag het de mensen die het wel kennen, er bestaan nog een paar stukjes hemel op Thailand.).
Sawa-dii-kap!
Even alle nieuwe plekken gegoogled. En dan maar zeggen dat ik niet met mijn tijd mee ga. Ziet er zeer aantrekkelijk uit. Heb tijdje geleden programma met Willy Smit (van het orang oetang reservaat) gezien. Indrukwekkend. Nu maar hopen dat Eli zijn bed zo waardeert, dat hij lekker uitslaapt. Geniet van KL. Een paar dagen grote stad kan ook lekker zijn plus ander eten. Verplicht genieten dus. Liefs, de a.s. eilandganger
BeantwoordenVerwijderenJa mensen, wij nemen ons altijd voor om niet meer te gaan en toch, ergens op doorreis belanden we altijd wel een weekje in Thailand. Vorig jaar een paar dagen koh lanta en 24 december vliegen we met de hele familie weer naar Thailand om oud en nieuw en kerst te vieren op het strand van koh Lipeh! Het blijft toch lekker easy! En nu Medan! Spannend hoor!
BeantwoordenVerwijderenHi family, lees net over Indonesie, het orang oetan park is (was in 1992 hahaha) fantastisch... je kon er ook op banden de rivier af roetsen waarbij je langs allerlei hele kleine dorpjes / kampongs dreef waar de kids op je af kwamen rennen. Duurde wel redelijk lang dus misschien niet zo geschikt met kids. Maar goed in 20 jaar hebben ze vast wel een oplossing gevonden. Verder over lake Toba, schitterend fantastisch, maar.... let op, je kunt er echt levend verbranden! het meer ligt heel hoog en voor je het weet zit je onder de brandblaren en moet je naar dokter Johnny op tuk tuk eiland zoals je domme nicht lang geleden beleefde (ja je nicht die nooit verbrand maar daar met blaren zo groot als kindervuisten rondliep)
BeantwoordenVerwijderenIk blijf jullie volgen, dikke kus,
Gwen