Nat pak

We zijn in Kuala Lumpur. Op zich niet bijzonder, zeker niet als je bedenkt dat we morgen hiervandaan terug vliegen naar huis.
Maar als je gisterochtend wakker werd, net als wij, op koh Jam in de stromende regen, dan is het bijzonder te noemen en een pak van je hart.
We hebben de afgelopen dagen veel regen gehad en veel is met "bakken uit de hemel", wegstromen en waaien uit het restaurant, geen droog plekje of droge kleding meer te bekennen. Linda en Simon bedenken hierom om zondag al naar Krabi te gaan. Hun vlucht naar Singapore gaat maandag al om 11.30 u en bij slecht weer zouden ze dat wel eens niet kunnen halen. Ze gaan zelfs al met de eerst mogelijke optie. Omdat ze echt genoeg hebben van het weer (niet dat het ergens anders beter is overigens). Wij overwogen eerst nog mee te gaan en ook een dagje in Krabi te zijn. Maar besluiten om dit niet te doen, wat een goed besluit is die dag. Want stralend weer, lekker zonnetje, een fijn dagje op het strand en in de wel heel ruige zee (na al die buien en stromen) is het lekker spelen.

lin en siem dobberen op zee

's avonds begint het natuurlijk weer te zeiken, maar das nog niks vergeleken met wat we hebben gehad en later blijkt wat we nog zouden krijgen.
Onze vlucht, 14.30 vanauit Krabi naar KL, zouden we makkelijk halen. We hebben samen met Norman, de 69 jarige in Griekenland wonende Amerikaan, die elk jaar 3 maanden op Jam verblijft, een longtail gecharterd. Omdat de golven zo hoog waren zouden we niet op kunnen stappen op ons eigen strand, maar worden opgehaald door een tuktuk (wist niet dat ze ander vervoer hadden dan brommertaxis met zijspan op Jam) en door de jungle met bagage en al worden afgeleverd bij de Pier van het dorp. Geen probleem dus....
Maar toen we 's ochtends wakker werden begon het toch te hozen..... Al het water wat eerder al gevallen was was hier niks bij en er kwam geen eind aan. Het bleef maar door gaan. Hier hadden we echt geen zin in.... maar erger was als dat zo bleef dan zou de longtail niet gaan en de reguliere ferry ging ook al niet, hoe komen we op tijd in Krabi?
We doen alsof er niks aan de hand is, pakken alles in in vuilniszakken en trekken zelf onze toch nog natte zwemkleding aan. Als we kunnen gaan, zijn wij er tenminste klaar voor. En dat was maar goed ook. Want al snel daarna konden we vertrekken. Wederom met pijn in ons hart. Wat een lekker plekje is het daar toch, en misschien niet lang meer. Want net als bij al die andere eilandjes zullen de dure resorts hier gebouwd gaan worden. Want dat is toch wat de westerlingen willen....niet dan :(
Er stond ons nog een barre tocht door de jungle te wachten, in de tuktuk... zou ie het redden door de modder, de gaten en de takken? De longtail lag al klaar en bracht ons over ruige zee en met lichte regen naar Krabi.
Wachtend op onze "ride" met Kit de taxiende vriend van Norman ontstond er nog wat commotie. Er kwam een andere taxi die ons naar Phuket wilde brengen. Phuket, nee dank je. Kit was een heel goed engels-sprekende vent, die naar later bleek lang in de US geeft gewoond, dat verklaard een hoop. We kwamen op het vliegveld aan, en zagen Linda en Simon net opstijgen. Waren zij later geweest en wij eerder .....
Alleen de vuchten naar Koh Samui waren gecancelled, daar was het weer nog slechter dan aan deze kant van het land, het vliegveld was zelfs gesloten voor minimaal de komende 4 dagen. Nog fijn dat we daar niet naar toe hoefden :)
Nu dus in KL, in ons vertrouwde hotel the 5 elements, in China Town. Kamer het zelfde en tas met achtergelaten spullen stond op ons te wachten.Gaan zo naar de Petronas towers waar vlakbij een heel leuk speeltuintje schijnt te zijn met pierebad. Nog 2 daagjes en dan zijn we er weer....gaan we hier weg. We hebben een fantastische, onvergetelijke en niet te beschrijven tijd gehad. Wat een geluk dat we dit hebben kunnen en mogen doen!